Pia / Attila İlhan
ne olur kim olduğunu bilsem pianın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
içlenip buzlu bir kadeh gibi
buğulanıp buğulanıp durmasam
ne olur sabaha karşı rıhtımda
çocuklar piayı görseler
bana haber salsalar bilsem
içimi büsbütün yıldız basar
bir hançer gibi çıkıp giderdim
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
singapur yolunda demeseler
bana bunu yapmasalar yorgunum
üstelik parasızım pasaportsuzum
ne olur sabaha karşı rıhtımda seslendiğini duysam pianın
sırtında yoksul bir yağmurluk
çocuk gözleri büyük büyük
üşümüş ürpermiş soluk
ellerini tutabilsem pianın
ölsem eksiksiz ölürdüm
Attila İlhan
Sisler Bulvarı
Attila İlhan'ın Pia adlı şiiri
http://epigraf.fisek.com.tr/index.php?num=729
Gökçe Polatoğlu tarafından, 26/09/2001 tarihinde gönderildi.
Epigraf: Online Türkçe Edebiyat Arşivi | http://epigraf.fisek.com.tr
epigraf | Bir önceki eser: Kitap Bolluğu Üzerine / Francesco Petrarca |
Bir sonraki eser: Hüzünlü Dönenceler'den / Claude Lévi-Strauss |