Epigraf, Uzak Ülke projesinin elemanıdır

ve ben büyüdüm bir gece. | Emre Sururi, Eda'bi Mektuplar

Sururi / Emre Sururi


kuğulu parkta gölün kenarına oturmuş bir halde ördekleri seyrediyordu.
kuğuları oldum olası sevmemişti ve de kar beyazı tüyleriyle, o turuncu
gagalarıyla ördeklerin yerini kimse tutamaz diyordu.. hava yeterince soğuktu,
soğuktan da nefret ederdi.. titremeye başladı. titreye titreye elini
paltosunun iç cebine soktu, neredeyse boşalmış bir puro paketi çıkardı, son
puroyu alıp, boş paketi yanında durmakta olan yeşil asker çantasının içine
attı; pantolonunun cebinden çıkardığı kibrit kutusundan 5 kibrit çöpü aldı,
puroyu yakmayı üçüncüsünde becerebildi. artan iki çöpü kutunun artık iyiden
iyiye aşınmış olan zımparamsı tarafında parlattı, rüzgar söndürene kadar da
seyretti yanmalarını. puronun bitimine doğru elinde sigarasıyla biri gelip
ateş istedi ondan, cebinden çıkardığı ve de bir arkadaşından aldığı mavi
çakmakla yaktı adamın sigarasını. canı sıkkındı. sıkıntısını avuturcasına
"yüzyıl sonra buradaki herkes ölmüş olacak" dedi kendi kendine.. sonra bitmiş
purodan son bir nefes çekip, bankın tahtalarının arasına sıkıştırdı, ayağa
kalktı, arkadaşıyla buluşacağı 200 metre ötedeki pastaneye doğru yola
koyuldu, "yüzyıl sonra buradaki herkes ölmüş olacak".

12.4.97

Emre Sururi
Kişisel Arşiv


Emre Sururi'nin 'Sururi' hikayesi
http://epigraf.fisek.com.tr/index.php?num=422
Emre Sururi tarafından, 08/04/2001 tarihinde gönderildi.
Epigraf: Online Türkçe Edebiyat Arşivi | http://epigraf.fisek.com.tr

epigraf     Bir önceki eser:   Eda kal / Emre Sururi
<<< -- Rasgele bir eser -- >>>
   Bir sonraki eser:   Uso'ya. İki topal / Bilgehan Demir