La Bohéme / Giacomosa Illica
(Rodolfo kapıyı kapar, ışığı masasının üzerine koyar ve yazmaya çabalar. Ama
bir süre sonra kağıdı yırtıp kalemi aşağı atar.)
RODOLFO
Hiç havamda değilim.
(Kapı çekingence vurulur.)
Kim o?
MIMI
(Dışardan)
Rahatsız ettiğim için özür dilerim...
RODOLFO
Bir kadın!
MIMI
Özür dilerim... ışığım
söndü de.
RODOLFO
(Kapıyı açar)
Buyrun.
MIMI
(Kapı aralığında, elinde bir şamdan ve bir anahtarla durmaktadır.)
Acaba...?
RODOLFO
İçeri buyrun.
MIMI
Gerek yok.
RODOLFO
Lütfen... içeri gelin.
(Mimi girer, öksürmeye başlar.)
Hasta mısınız?
MIMI
Hayır... önemli bir şey değil.
RODOLFO
Çok solgunsunuz!
MIMI
Nefesim kesildi... merdivenler...
(Ansızın bayılır, Rodolfo onu tam vaktinde tutar ve bir iskemleye oturtur.
Anahtarla şamdan Mimi'nin ellerinden kayar)
RODOLFO
Acaba şimdi ne yapmalıyım?
(Biraz su alır ve Miminin yüzüne serper.)
İşte böyle...
Tanrım, ne kadar da hasta görünüyor!
(Mimi kendine gelir.)
Şimdi nasılsınız?
MIMI
Daha iyiyim.
RODOLFO
Burası çok soğuk. Buyrun, ateşin yanına geçin.
(Sobanın yanındaki bir iskemleye oturması için yardım eder.)
Bir dakika... biraz şarap buyrun.
MIMI
Teşekkür ederim.
RODOLFO
Buyrun.
MIMI
Azıcık alayım.
RODOLFO
İşte.
MIMI
Sağolun.
RODOLFO
(Ne kadar da tatlı bir kız!)
MIMI
(doğrulur.)
Şimdi, lütfen
mumumu yakar mısınız?
Artık daha iyiyim.
RODOLFO
Böylesi bir acele!
MIMI
Evet.
(Rodolfo mumu yakar.)
Teşekkür ederim. İyi akşamlar.
RODOLFO
İyi akşamlar.
(Mimi odadan çıkar, sonra tekrar kapıda belirir.)
MIMI
Ah! Ne kadar da aptalım!
Odamın anahtarını
nerede bıraktım acaba?
RODOLFO
Kapının orada durmayın:
rüzgar ışığınızı söndürür.
(Mum söner.)
MIMI
Oh tanrım! Tekrar yakar mısınız?
(Rodolfo mumu yakmak üzere acele ile yaklaşır fakat kapıya ulaştığında, kendi
mumu da söner(*). Oda kararır.)
RODOLFO
İşte... Şimdi benimki de söndü.
MIMI
Ah! Peki benim anahtarım nerede olabilir?
RODOLFO
Kapkaranlık!
MIMI
Ne kadar da şanssızım!
RODOLFO
Nerede olabilir?
MIMI
Sorunlu bir komşunuz var...
RODOLFO
Hiç de öyle değil!
MIMI
Sorunlu bir komşunuz var...
RODOLFO
Ne demek istiyorsunuz? Hiç de öyle değil!
MIMI
Arayalım.
RODOLFO
Arıyorum.
(Ellerini tabana sürüp, aramaya başlarlar.)
MIMI
Nerede olabilir?
RODOLFO
Ah!
(Anahtarı bulur ve cebine atar.)
MIMI
Onu bulabildin mi?
RODOLFO
Hayır.
MIMI
Sandım ki...
RODOLFO
Gerçekten!
MIMI
Arıyorsun, değil mi?
RODOLFO
Arıyorum, arıyorum.
(Kızın sesini takip ederek, Rodolfo, aramaktaymış gibi yaparak Mimi'nin yanına
gelir. Ve sonra eli onun eline değer ve bu eli tutar.)
MIMI
(Şaşırmıştır.)
Ah!
(Birlikte kalkarlar. Rodolfo Mimi'nin ellerini hala tutmaktadır.)
RODOLFO
Küçük ellerin ne kadar da soğuk,
İzin ver, onları senin için ısıtayım.
Aramanın ne faydası var ki,
Bu karanlıkta onu asla bulamayız.
Ama şanslıyız
Bu gece dışarıda dolunay var,
Ve o da bu gece komşumuz.
Biraz bekleyiniz benim genç hanımım,
ve bu arada ben de size
birkaç kelime ile anlatayım:
Kim ve ne olduğumu.
İster misiniz?
(Mimi sessizdir.)
Kimim ben? Bir şair.
İşim? Yazmak.
Nasıl yaşarım? Yaşarım.
Mutlu sefaletimde
bir prens gibi harcarım
şiirlerimi ve şarkılarımı aşkın.
Umutlarımda ve düşlerimde
ve havada yüzen şatolarımda,
Ruh zenginiyim ben.
Ama bazen benim o güçlü kasamın
bütün mücevherleri soyulur
iki hırsız tarafından: güzel bir çift göz.
Şimdi seninle geldi onlar,
ve tüm güzel düşlerim,
geçmişe dair düşlerim,
hızla çalındı gitti.
Ama bu hırsızlık üzmüyor beni
boş yerin umutla doldurulmuş olmasından.
Şimdi, artık beni tanıdığına göre,
Anlatma sırası senin.
Kimsin sen? Bana anlatacak mısın?
MIMI
Peki.
Bana Mimi derler,
ama asıl ismim Lucia'dır.
Benim hikayem kısa.
İpek ve satenin üzerine nakış işlerim
evde ya da dışarıda.
Sessiz, sakin ve mutluyumdur,
ve geri kalan zamanlarda
nilüfer ve güller yaparım.
Herşeyi severim ben,
Yumuşak bir sihre sahip olanları
Baharı, aşkı anlatanları
Düşlerden ve hayallerden bahsedenleri
Adına şiir denen tüm o şeyleri...
Beni anlıyorsun, değil mi?
RODOLFO
Evet.
MIMI
Bana Mimi derler -
Nedendir bilmem.
Yalnız başıma yaşarım
ve yemeğimi yalnız başıma yerim.
Kiliseye öyle pek sık gitmem,
ama dua etmeyi severim.
Küçük beyaz odamda
hep yalnız otururum,
Çatılara ve gökyüzüne bakarım.
Ama bahar geldiğinde
Güneşin ilk ışınları benimdir.
Nisanın ilk busesi benimdir, benimdir!
Bir gül açıverir vazomda,
Yaprak yaprak çekerim içime kokusunu.
Ama benim yaptığım çiçekler, ne yazık ki,
Ne yazıktır ki benim yaptığım çiçekler,
Ne yazık kokmazlar asılları gibi.
Başka ne diyebilirim ki?
Sizi, bu en olmaz saatte,
rahatsız eden komşunuzum.
.......................................................................
MIMI
Gittiler mi? Uyur gibi yapmıştım
çünkü seninle yalnız kalmak istedim
Sana söyleyeceğim o kadar çok şeyim var ki
Ama aslında hepsi bir tek şey: denizler kadar engin,
Denizler kadar derin ve sonsuz
Seni seviyorum... sen benim hayatımsın.
RODOLFO
Oh benim güzel Mimi'm!
MIMI
Hala güzel miyim?
RODOLFO
Şafak kadar güzel.
MIMI
Görüntüleri karıştırıyorsun:
Günbatımı kadar güzel... demeliydin
"Bana Mimi derler
ama nedendir bilmem..."
RODOLFO
Kırlangıç yuvasına geri dönüyor
tekrar şakımak üzere...
(Rodolfo boneyi kalbini üzerindeki yerinden çıkartır)
MIMI
Bonem!
Bonem!
Ah! Buraya ilk gelişimi
hatırlıyor musun?..
RODOLFO
Hatırlıyor muymuşum!
MIMI
Işık sönüvermişti.
RODOLFO
Anahtarını kaybettiğinde çok üzülmüştün...
MIMI
Ve sen de eğilmiş, onu aramaya koyulmuştun!
RODOLFO
Aramıştım, aramıştım...
MIMI
Benim sevgili bayım,
artık size söyleyebilirim:
Bulmanız pek çabuk olmuştu.
RODOLFO
Ben kadere yardım ediyordum.
MIMI
Karanlıktı. Kızarmamı
fark edemezdin.
"Küçük ellerin ne kadar da soğuk,
İzin ver, onları senin için ısıtayım..."
Karanlıktı. Ellerimi
seninkilerin arasında tutmuştun...
(Mimi'ye bir spazm daha gelir, öksürmeye başlar...)
Giacomosa Illica
EMI'nin kitapçığından, Emre Sururi çevirisi
Puccini'nin 'La Bohéme' operasından bir bölüm
http://epigraf.fisek.com.tr/index.php?num=382
Emre Sururi tarafından, 23/03/2001 tarihinde gönderildi.
Epigraf: Online Türkçe Edebiyat Arşivi | http://epigraf.fisek.com.tr
| epigraf | Bir önceki eser: Barbara / Jacques Prévert |
| Bir sonraki eser: Sarhoş Gemi / Arthur Rimbaud |