Radyo Skeci / Samuel Beckett
O (erkek) . – (hüzünlü bir sesle) . Han’mfendi.
Kadın . – İyi misiniz? (Bir ara.) Benim gelmemi istediniz.
O. – Ben buraya hiç kimseyi çağırmam.
Kadın. – Gelmeme katlandınız.
O. – Borçlarımı öderim ben.
( Bir ara .)
Kadın. – Dinlenmek için geldim.
O. – Ne zaman isterseniz.
(Bir ara.)
Kadın. – Her zaman çaldığı doğru mu ?
O. – Evet .
Kadın. – Durmadan mı ?
O. – Durmadan .
Kadın. – Olacak şey değil. (Bir ara.) Her zaman da konuşuyor mu ?
O . – Her zaman.
Kadın. – Durmadan mı ?
O. – Evet .
Kadın. – Akla hayale sığmıyor. (Bir ara.) Öyleyse siz her zaman burada mısınız ?
O. – Durmadan .
(Bir ara.)
Kadın. – Epey tedirgin görünüyorsunuz. (Bir ara.) Onları görmek mümkün mü ?
O. – Hayır, han’mfendi.
Kadın. – Onları gidip göremez miyim ?
O. – Hayır, han’mfendi.
(Bir ara.)
Kadın. – Soğuksunuz. (Bir ara.) Şu iki düğme mi ?
O. – Evet .
Kadın. – Basmak kafi mi ? Naklen mi ? Size naklen mi diye soruyorum.
O. – (bıkkınlıkla.) Elbette, han’mfendi. (Bir ara.) Hayır, döndürmek lazım. (Bir ara.) Sağa.
Çıt sesi.
Müzik. ................................................
Sessizlik.
Kadın. – (şaşkın.) Ama onlar birkaç kişi !
O. – Evet .
Kadın. – Kaç ?
O. – Beş... altı... (Bir ara.) Sağa han’mfendi, sağa.
Çıt sesi.
Ses. ......................................................
Kadın. – (sesle birlikte.) Daha güçlü olamaz mı?
Ses. (daha güçlü) ...............................................
Sessizlik.
Kadın. – (şaşkın). Ama o yalnız !
O. – Evet .
Kadın. – Yapayalnız mı ?
O. – Yalnız olunca yapayalnız olunur.
(Bir ara.)
Kadın. – Birlikte ne veriyor ?
(Bir ara.)
O. – Sağa, han’mfendi.
Çıt sesi.
Müzik. Çok kısa, sonra
Müzik.
Ses. Birlikte ...............................
Sessizlik.
Kadın. - Birlikte değiller mi ?
O. – Hayır .
Kadın. – Şu işe bak !
(Bir ara.)
O. – Sağa, han’mfendi.
Çıt sesi.
Ses. ................................................
Kadın. – (sesle birlikte.) Daha az güçlü.
Ses. (daha az güçlü) ..............................................
Sessizlik.
Kadın. – Hoşunuza gidiyor mu, sizin ?
(Bir ara.)
O. – İhtiyacım var.
Kadın. – İhtiyaç mı ? Buna mı?
O. – Bir ihtiyaç oldu. (Bir ara.) Sağa, han’mfendi.
Çıt sesi.
Müzik..........................................................
Kadın. –(müzikle birlikte). Daha güçlü.
Müzik. (daha güçlü) ........................................................
Sessizlik.
Kadın. – Bu da mı ? (Bir ara.) Buna da mı ihtiyaç ?
O. – Bir ihtiyaç oldu , han’mfendi.
(Bir ara.)
Kadın. – Aynı durumdalar mı ?
(Bir ara.)
O. – Anlamıyorum .
Kadın. – Onlar... aynı koşullara mı... maruzlar ?
O. – Evet , han’mfendi.
Kadın. – Mesela ? (Bir ara.) Mesela ?
O. – Onları tasvir etmek imkansız, han’mfendi.
(Bir ara.)
Kadın. – Pekala, size teşekkür ederim.
O. – Müsaade edin. buradan .
(Bir ara.)
Kadın. – (biraz daha uzaktan) . Halı Aubusson mu ?
O. – (aynı şekilde). Hayır, han’mfendi. Müsaade edin.
Kadın. – (daha da uzaktan). Epey tedirgin görünüyorsunuz. (Bir ara.) Peki, ben gidiyorum. (Bir ara.) İyi ihtiyaçlar.
O. – (aynı şekilde). İyi günler, han’mfendi. (Bir ara.) Sağa, han’mfendi, orda süprüntüler –(pek az vurgulayarak) – evin süprüntüleri var. (Bir ara.) İyi günler, han’mfendi.
( Uzun bir ara. Hoyratça çekilen perdelerin sesi, çubukta kayan ağır halkaların iki vakitte çıtırdaması. Bir ara. Bazen olduğu gibi – küçücük bir zil sesiyle açılan telefon . Başka ses yok. Bir ara.)
Bayan... Doktor orda mı ?... ha... Evet... Beni arasın... Macgillycuddy... Mac- gilly- cuddy... tamam öyle... o bilir... (daha güçlü)... bir de bayan !... bayan !... Ha!... Acil... Evet... (ince sesle)... Çok acil !
(Bir ara. Aynı küçük zil sesiyle kapatılan cihaz. Bir ara. Çıt sesi.)
Müzik. .............................................................................................................................
O. – (müzikle birlikte). Hay Allah !
(Sessizlik. Bir ara. Çıt sesi.)
Ses. ...................................................................
Sessizlik.
O. – (alçak sesle). N’apacağım ben ? (Bir ara. Aynı küçük zil sesiyle açılan cihaz. Bir ara) Bayan... Macgillycuddy... Mac-gilly-cuddy... tamam öyle... özür dilerim, ama... ha... evet... tabii... ona ulaşmak imkansız... hiç fikrinin yok... anlıyorum... tamam... hemen... döner dönmez... nasıl... (ince sesle)... tabi ki! Size söyledim! Çok acil! Çok acil! (Bir ara. Alçak sesle.) Salak karı !
(Bu kez belirli bir şiddetle kapatılan cihaz gürültüsü, aynı küçük zil sesiyle. Bir ara. Çıt sesi.)
Müzik. Kısa ................................................
(Sessizlik. Çıt sesi.)
O. – (sesle birlikte, ince). Ne saçma şey bu böyle ! İkisi de aynı !
Müzik .
Ses . (Birlikte)
(Telefon zili. Hemencecik açılan cihaz, zil bir saniyeden fazla sürmüyor.)
O. – (ses ve müzikle) . Evet... bir saniye... (Ses ve müzik durur. Çok telaşlı.) Evet... evet... tamam, iyi... ne mi var... duruyorlar... DU- RU- YORLAR... bu sabah... hayır... hayır hiç de öyle değil, sana DURU- YORLAR diyorum... yapılacak bir şey olmadığını biliyorum... hayır hayır, benim... BEN... nasıl?... sana DURUYORLAR diyorum... bununla kalamam, şeyden sonra... nasıl?... kim?... ama o beni bıraktı... lanet olsun... elbette, herkes beni bıraktı, bunu bilmiyor muydun, bunu bilmiyor muydun ?... tabii ki eminim... ne?... bir saat sonra mı?... daha önce değil mi?... bekliyor musun ?... (daha alçak)... böyleyken, birlikteler... (yüksek)... BİRLİKTE... evet... bilmiyorum, şey gibi... (tereddütler) ... tamam, solunum, bilmiyorum... (şiddetli)... hayır, hayır, hiçbir zaman !... birbirine ulaşmak mı ?... nasıl birbirine ulaşsınlar istiyorsun ? ... ne ?... neymiş birbirine benzeyen ?... hırıltılar mı?... aa!... böyle gitme !...aa!...
(Şiddetle kapatılan cihaz gürültüsü, aynı küçük zil sesiyle. Alçak sesle.) Pis herif !
(Bir ara. Çıt sesi.)
Müzik. (Zayıflayarak) ..........................................................
(Sonra)
Müzik ve Ses birlikte .(zayıflayarak)
(Telefon zili. Biraz daha az çabuk açılan cihaz.)
O. – (müzik ve sesle, tınısız bir sesle konuşarak). Bayan... (uzun ara)... bir doğum... (uzun ara)... iki doğum... (uzun ara)... bir ne?... ne?... arkadan... nasıl ?... (uzun ara)... yarın öğlen...
(Bir ara. Yumuşak bir şekilde kapatılan cihaz, küçük zil sesiyle.)
Müzik. Ses . (Birlikte, biterek, sessizlikler ve gitgide zayıflayan yeni başlamalarla.)
(Sessizlik.)
O. – (nefes sesi.) Yarın ... öğlen.
Samuel Beckett
son band/ radyo skeci, çev: Fatih Özgüven / Ahmet Soysal, İletişim Yayınları, İstanbul, 1993, 1.baskı
Samuel Beckett'in 'Radyo Skeci'
http://epigraf.fisek.com.tr/index.php?num=1105
Özgür Öğütcen tarafından, 04/05/2003 tarihinde gönderildi.
Epigraf: Online Türkçe Edebiyat Arşivi | http://epigraf.fisek.com.tr
| epigraf | Bir önceki eser: yanardağ sevgilim / susan sontag |
| Bir sonraki eser: godot'yu beklerken ... birinci perde / Samuel Beckett |