• Epigraf
  • Epigraf: Online Türkçe Edebiyat Arşivi --- Emre Sururi  |
  • Önceki
  • Rasgele
  • Sonraki

Tenis Öğretmeni / Edip Cansever

Birinci Set: Pathétique

Gencecik bir kız idim
Marine marina aquamarine
Gencecik bir kız idim
Marine marina aquamarine
Bir oğlan çiçekler attı gözlerime
Marine marina aquamarine
Çevirdim yüzümü gülüşlerimin
Yarısı onda kaldı yarısı bende
Marine marina aquamarine.

Seslendim arkasından: Bana mutluluk deyin
Marina aquamarine
Dedim ki benim adım mutluluk
Marine marina marine
Seslendim bir daha: Mutluluk deyin bana
Marina marine marina
Ne olur adımla çağırın beni
Bukina bukini bukina
Adım mutluluk benim
Marine marina aquamarine.


İkinci Set: Uyanış

Herhangi bir gündüzün bir odasındayım
Uzanıyorum yatağıma yarı çıplak
Öğle sonu, sıcak, panjurları kapatıyorum
Ben kapatır kapatmaz
Geceden ya da düşten sızmış
Bir görüntü gibi
Biri
Zorlamaya başlıyor panjurları nedense
Gölgesini görüyorum yalnız
Ve işte
- Yok başka bir seçeneğim, biliyorum -
Kaçınılmaz bir durumun bir odasındasın, diyorum kendi kendime
Ben böyle diyorum ya
Kısa bir an boşlukta gezindikten sonra
Yere düşüyor tavandaki avize
Maviyle kristal karışımı bir gürültüyle
Kapı aralanıyor hemen: masmavi bir oda bakıcısı
Bir şey, bir şey, bir şey ister miymişim acaba
Soruyor kekeleyerek
Buzlu bir konyak, diyorum ona, buzlu bir konyak
Panjurları gösteriyorum bir elimle de - ama ters yönde -
Başını sallıyor
Dışarı süzülüyor
Yürüyor yürüyor yürüyor
Mavi bir salonun ucunda
Masmavi bir leke gibi kalıncaya dek
Kapatıyorum kapıyı ardından.

Panjurları açıyor bir adam - yarı çıplak o da -
İçeri çekiyor kendini
Uzanıyor yanıma hemen - uzanıyor uzanıyor uzanıyor -
Aynanın önünde bir gülü ipe çekiyorlar
Mevsimine açılan bir gülü
Aynanın önünde, aynanın önünde, aynanın
Ve otelin trabzanından - otelin otelin -
Pespembe bir elmayı yuvarlıyorlar aşağıya
İkiye bölünüyor aşağıda elma
Bir elma kurdu kıvrılıyor kıvrılıyor
Yeniden yerleşiyor elmanın yarısına
Bu kez de yüzükoyun uzanıyorum
Ben yüzükoyun uzanır uzanmaz
Elma kurdu öteki yarıya geçiyor kolayca
Bir elma sesi
Bir elma sesi daha
Ben elma ayna panjur elma.

Bakıcı kadın konyağımı getiriyor
Masmavi bir tepsinin üstünde
Uzanıp alıyorum

Tutuyorum bardağı bir süre dudaklarımda
İçinde gezdiriyorum dilimi
Gezdiriyorum gezdiriyorum
Neden böyle gülüyoruz, diyor kadın
Gülmüyorum ki
Sabahlığımı giyiyorum, saçlarımı topluyorum
Terliklerimi geçiriyorum ayaklarıma
Panjur, diyorum kadına, panjur
- Efendim
- Elma
- Anlamadım
- İpe çektiler gülü.


Üçüncü Set: Sonsuz Uyum

Yırtılmış bir tenis topu olmalıyım
Diye yineledim bu sabah
Pespembe hamağıma uzanarak
Ve pespembe kendime
Uznarak bir yabancı gibi
Ve dünyanın bütün yönlerini
Ve dünyanın bütün vakitlerini
Aynı anda ve birden
Gören ben
Bir de dedim ki
Yırtılmış bir tenis topu da olsam
Ne çıkar
Çünkü ben
Gene de
Yusyuvarlak bir yaratığım
Önce bir söz yuvarlağıyım. Sonra
Ağzımla gözlerimle göğüslerimle
Omuzlarımla ve kalçalarımla
Ve topuklarımla ve karnımla
Ve dizkapaklarımla ve oyluklarımla
Her yanımla, ama her yanımla
Ufuksuz bir dünyayla örtünmüşüm de sanki
Bir sürü yuvarlaktan oluşmuş
Yusyuvarlak bir yaratığım.

Ah sonsuz uyum, sonsuz uyum
Sapsarı, güz kokulu, yanık sümbül gözlü bir kızdım
Daha sapsarı, daha güz kokulu, daha yanıl sümbül gözlü bir kadın oldum
Yaşamın huyuydum artık. Kim bilir kimin
Kimlerin anısıydım
Üstü haçlı deniz kabuklarını işler gibi
Yaşanan bir çağın arasından fışkırmış
Yepyeni bir çağı işler gibi
Ağır ağır işledi bir deniz beni
Suyu suyuma vurdu
Suyu suyuma uydu
Büyülenmiş bir kırlangıçtı da sanki
Sonunda
O sonsuz
O derin
O görkemli uyumu buldurdu bana.

Ve ben ki
Güzel yazmayan ama güzel anlatan
Ve güzel anlatılan
Bir sanemdim de saklanmamı dışa çıkardım
Ve eşsiz kâselerimle içkimi sundum
Ve bir ortaçağ sahhafı gibi
Özenle yerleştirdim kendimi
Yaşamın büyük suyuna
Kösnül suyuna
Kendimi buldum.

Nedir ki, dedim, bir büyük aşk bir çoğul aşktan başka
Onu ben yaratmadım mı
Öyleyse ben kullanıyordum.

Edip Cansever
Oteller Kenti, Şairin Seyir Defteri, Adam Yayınları

---

Edip Cansever'in Oteller Kenti kitabından 'Tenis Öğretmeni' şiiri
http://epigraf.fisek.com.tr/index.php?num=450
Emre Sururi tarafından, 11/04/2001 tarihinde gönderildi.
Epigraf: Online Türkçe Edebiyat Arşivi | http://epigraf.fisek.com.tr