Hişt, Hişt!... / Sait Faik Abasıyanık
- Area: HT.EDEBIYAT.DUZYAZI --------------------------------------------------
Msg#: 174 Date: 06 Apr 98 19:51:52
From: Mehmet Batur Read: Yes Replied: No
To: All Mark:
Subj: Hi$T Hi$T!... (S.F.AbasIyanIk)
------------------------------------------------------------------------------
selam dostlar
Elimden geldigince sik araliklarla ustanin oykulerini yazip yollamaya
calisiyorum. Bu ucuncusu oluyor sanirim. Sevgili hocamiz Omer Tacir'in
merakini gidermek amaciyla almistim bu kitabi (But. Eser. 7). Tabi ozel
olan asagidaki, okumanizi tavsiye edecegim oykuydu. Ben de ilk defa
yazarken okudum. Umuyorum ki siz de benim kadar begenirsiniz.
-----------------------------------------------------------------------
HIST, HIST!..
Yuruyordum. Yurudukce de aciliyordum. Evden kizgin cikmistim. Belki de
tiras bicagina sinirlenmistim. Olur, olur! Mutlak tiras bicagina sinirlenmis
olacagim.
Otlarin yesil olmasi, denizin mavi olmasi, gokyuzunun bulutsuz olmasi,
pekala bir meseledir. Kim demis mesele degildir, diye? Budalalik! Ya yagmur
yagsaydi... Ya otlarin yesili mor, ya denizin mavisi kirmizi olsaydi...
Olsaydi o zaman mesele olurdu, iste.
Cukulata renginde bir yaprak, cagla bademi renkli bir keci gordum.
Birisi arkamdan:
- Hist! -dedi.
Donup baktim. Yolun kenarindaki daha boyunu bosunu almamis taze deve
dikenleriyle karabaslar, erik lezzetinde bana baktilar. Dislerim kamasti.
yolda kimsecikler yoktu. Bir evin damini, uzakta ucan bi iki kusu, yapraklarin
arasindan denizi gordum. Yoluma devam ederken.
- Hist, hist! -dedi.
Donup bakmak istedim. Belki de cok istedigim icin donup bakamadim.
Olabilir. Gokten bir kus, hist hist ederek gecmistir. Arkamdan yilan, tosbaga,
bir kirpi gecmistir. Bir bocek vardir belki, hist hist diyen.
- Hist! -dedi yine.
Bu sefer belki de isteksizlikten donup baktim, calilarin arasina biri
saklaniyormus gibi geldi bana.
Yolun kenarina oturdum. Az otemde bir esek otluyor. Onun da rengi
cagla bademi; agzi, disleri, kulaklari, boynu ne guzel. Otluyor, otlari adeta
catirdata catirdata yiyor. Belki de bu citirtili, catirtili sesi "hist hist"
diye duymusumdur? Esegin ot koparisinin sesinden apayri bir ses:
-Hist hist hist! -dedi.
Hani bazi, kulaginizin dibinde cok tanidiginiz bir ses, isminizi
cagiriverir. Olur degil mi? Pek enderdir. Belki de kendi kafanizin icinden
sizin sevdiginiz, hatirladiginiz bir ses, ses olmadan sizi cagirmistir.
Olabilir.
Birdenbire gunesi, buluta benzemez garip ve sari bir sis kapladi. Bir
kirli el, cagla bademi esegin sirtindan bir kumas cekip aldi. Her zamanki kul
rengi, yer yer havi dokulmus eski mantosunu giydirdi esege. Yola indim.
Istedigi kadar "hist" desin, sahici sulu bir dost olsun. Isterse kimseler
olmasin, kendi kendime kulagima "hist hist" diyen bir divane olayim ben,
aldirmayacagim.
Belki bir kustur. Belki tosbagadir. Belki de kirpidir. Belki de yakin
denizden seslenen bir balik, bir canavardir. Karabataktir. Mihalaki kusudur.
Iyisi mi ben kendim "hist hist" derim. O zaman tamami tamamina pek
hist hist seslenisine benzemeyen, benzemesin diye ugrastigim bir
mirildanmadir, tutardim.
Birdenbire, onumde bir adamla bir kadin gordum. Kalapazankaya yolunu
sordular. Ustundesiniz, dedim. Sanki yol hareket etti. Yurumediler. Iki adimda
benden uzaklastilar. Koyunlarin arasina yuzukoyun uzanmis papazin oglunu
gordum. Yuzunden aptal, cilli horoza benzer bir mahluk kalkti. Agzinin
salyasini sildi. Kuzuyu bacaklarindan tuttu. Kuzu ile yere yikildi. Kuzuyu
burnundan optu. Papazin oglu cirkin, aptal, otuzbirli bir yuzle bakti. Simdi
bir cicek tarlasindaydim. Bana "hist hist" diyen mutlak bir kustu. Vardir
boyle kuslar. "Cik cik" demezler de, "hist hist" derler. Kustu, kus.
Bir adam yer belliyordu. Belin demirine basiyor, kirmiziya calan bir
toprak altini, uste aktariyordu.
- Merhaba hemserim! -dedi.
- Ooo! Merhaba? -dedim.
Tekrar isine daldi. "Hist hist" dedim. Aldirmadi. Bir daha "hist"
dedim. Yine aldirmadi. Hizli hizli "hist hist hist!"
- Buyur begim -dedi.
- Bir sey soylemedim -dedim.
Kucuk parmagini kulagina soktu. Kasidi. Cikarip parmagina bakti. Belin
sapina siler gibi yapti.
- Hist hist! -dedim.
Yuzunu goge kaldirdi. Kuslara bakti. Denize bakti. Donup suphe ile
bana bakti.
- Bu sene enginarlar nasil? -dedim.
- Iyi degil -dedi.
- Baklayi ne zaman keseceksin?
- Daha ister -dedi.
Nefes alir gibi "hist" dedim.
Yine suphe ile denize, suphe ile goge, suphe ile bana bakti.
- Kuslar olmali - dedim.
- Benim de kulagima bir hisirti gelir amma -dedi-, ne taraftan gelir?
Zati bu sirada su kulagim agirlasti.
- Bir yikatmali -dedim, benim de gecenlerde agirlasmisti...
- Yikattin mi?
- Yikatmadim, hacet kalmadi, doktora gittim. Aliverdi; pislikmis.
- Cocuklar nasil? -diye sordum.
- Iyiler -dedi. Dokuzdu sekiz kaldi. Biliyorsun dokuzuncunun
macerasini ya...
- Sus sus -dedim. Yurekler acisi. Haydi Allaha ismarladik!
- Haydi gule gule.
Biraz uzaklasinca:
- Hist hist.
Bu sefer yakaladim. Bahcivandi. Oydu oydu.
- Hadi hadi, yakaladim bu sefer seni! -dedim.
- Yok vallahi! -dedi, vallahi daha kesmedim bakla, senden ne diye
saklayayim, parasiyla degil mi?
- Sen degil misin "hist hist" diyen?
- Ben de duyarim bir ses, amma bulamam nereden gelir?
Nereden gelirse gelsin; daglardan, kuslardan, denizden, insandan,
hayvandan, ottan, bocekten, cicekten. Gelsin de nereden gelirse gelsin!.. Bir
hist hist sesi gelmedi mi fena. Geldikten sonra yasasin cicekler, bocekler
insanogullari...
- Hist hist!
- Hist hist!
- Hist hist!
--------------------------------------------------- Sait Faik Abasiyanik ----
"alemdagda var bir yilan"dan
Emre'ye hamis:
Yazicida sorun yoksa bunun ciktisini almani isteyecegim.
Cevabin olumluysa netmail at, turkce fontlusunu gondereyim.
Kitabi okumadan hocaya verirsem arada kaynar diye korkuyorum.
Gorusemezsek, iyi bayramlar...
... mayaimyaAglaya
... Disarda bahar geldi karicigim/bahar... Nazim Hikmet
-!- MaviDalga/DOS v2.20
! Origin: Beygir BBS- 0216-416 89 49 Kalbim Istanbul'da kaldi (8:100/149)
Sait Faik Abasıyanık
"Alemdağ'da var Bir Yılan", Bütün Eserleri: 7 (HiTNet mesajlaşma ağına gönderen Mehmet Batur)
Sait Faik Abasıyanık'ın 'Hişt, Hişt!...' hikayesi
http://epigraf.fisek.com.tr/index.php?num=1363
Emre Sururi tarafından, 16/08/2009 tarihinde gönderildi.
Epigraf: Online Türkçe Edebiyat Arşivi | http://epigraf.fisek.com.tr
| epigraf | Bir önceki eser: Clean / Depeche Mode |
| Bir sonraki eser: Bir Yalnızlık İkindisi / Emre Sururi |