Manolya / Nilgün Marmara
O zaman da aynı karanlık
aynı yarasaydı,
Manolya delirmezden önce.
Büyükannemizin kocaman bakla bir evi,
Uzun pencereleri vardı, sedirinde
ölü doğmuş fareler pembeliği.
Okurduk leziz balgamlı gazetelerini
büyükbabamızın,
Okşarken ve korkarken erkek anamızdan,
Babamız bir gılman, pir şefkat,
Acımızın cümbüşünde sarsak bir kukla,
O yokuşta onursuz müezzin kuşları,
Sabaha karşılar, akşama karşılar hep,
Dizleri topunun diplerimiz olmuştu,
Uzun uzadıya bir fener alayı...
Karanlık aynı, yarasa ayna,
bu eller bu yüz'den yıkandıktan,
Manolya delirdıkten sonra.
Ağustos, 85
Nilgün Marmara
Daktiloya Çekilmiş Şiirler
Nilgün Marmara'nın Manolya şiiri.
http://epigraf.fisek.com.tr/index.php?num=1165
Olgu Aytaç tarafından, 14/09/2003 tarihinde gönderildi.
Epigraf: Online Türkçe Edebiyat Arşivi | http://epigraf.fisek.com.tr
| epigraf | Bir önceki eser: Sibernetik / Turgut Uyar |
| Bir sonraki eser: Düşü Ne Biliyorum / Nilgün Marmara |